'Onze coalitiepartner was behoorlijk ontstemd over jouw artikel.'
'Maar, het klopt toch allemaal wat ik geschreven heb, inclusief hun niet zo faire houding?'
'Ja.'
'Dan hebben zij een probleem, niet ik.'
Dit is een ogenschijnlijk onschuldig akkefietje, intussen al flink wat jaren geleden. Maar het is me altijd bijgebleven. Verslaggevers brengen nieuws en dat is in wezen altijd objectief: feiten zijn feiten. Ook al zijn deze lang niet altijd wat bepaalde mensen de buitenwereld willen doen geloven. Met andere woorden: ze willen het nieuws naar eigen believen inkleuren.
Geen wonder dat bij staatsgrepen eerst de televisiezenders bezet worden en daarna de belangrijkste mediagroepen, vooral als ze de machtshebbers kritisch gezind zijn. Zij mogen enkel en alleen nog het nieuws met de 'juiste kleur' brengen. Een kwestie van een tegen allen. Maar het kan ook veel subtieler: publicatieverbod, recht van antwoord, rechtzetting. Met als enig doel: de waarheid verdraaien of minstens voor de buitenwereld verborgen houden.
Maar de waarheid eist hoedanook altijd zijn rechten op. En de 'pers' is de behoeder bij uitstek van die rechten. Vandaar dat persvrijheid inderdaad absoluut moet zijn: niets of niemand mag verhinderen dat de waarheid bekend gemaakt wordt. Deontologie en respect zijn de hoekstenen die er voor zorgen dat de journalist zijn werk naar behoren doet, dat mag dus geen excuus zijn om in naam van de 'vrije meningsuiting' de persvrijheid te beknotten.
We zien het tegenwoordig wel weer vaker: misnoegde machthebbers die er alles aan doen om het nieuws naar hun hand te zetten en daar zelfs heel ver in gaan. Té ver, helaas. Elk jaar sterven er journalisten omdat ze hun werk doen. Omdat ze koste wat kost bij hun overtuiging blijven dat u en ik recht hebben op objectieve verslaggeving van wat er in de wereld gebeurt. We hebben recht op waarheid, ook al vindt niet iedereen die even leuk of dient ze zijn of haar belangen niet.
We moeten voor dit heilige principe blijven vechten.Want: zelfs als de waarheid kwetst, het blijft de waarheid.
Aux plumes, citoyens!
