2017

Ik schrijf de laatste bladzijde van het jaar met zwarte inkt.
Er is veel gezegd en geschreven in een sfeer van afgunst en onverdraagzaamheid
en daar mogen we niet fier op zijn, integendeel.
En terwijl de wereld brandde, waren we alleen maar bezig met ons eigen gelijk te halen.
Ook niets om fier over te zijn, integendeel.

Ik schrijf ook mijn laatste bladzijde met zwarte inkt.
Omwille van het loslaten, het verdriet en de teleurstellingen die me te vaak in een wurggreep hielden,
maar ik beschouw het als een levensles voor morgen.

Morgen: een nieuw jaar, maar eigenlijk gewoon een nieuwe dag
met slechts één dwingende opdracht: zie elkaar graag.